مجله علمی آموزشی مقالات مفید
طبق نقشه جدید راه شیری ، موقعیت منظومه شمسی در کهکشان راه شیری همان چیزی نیست که قبلاً فکر می کردیم. طبق این مطالعه ، نه تنها زمین به مرکز کهکشان نزدیکتر است ، بلکه سیاهچاله قوس در مرکز کهکشان نیز با سرعت بیشتری می چرخد.
ظهور فناوری ها و تکنیک های جدید به دانشمندان در محاسبه مسافت در فضا بسیار کمک کرده است. یکی از این فن آوری ها و فنون ، پروژه تداخل سنجی است که مبتنی بر نجوم رادیویی است و سعی در اصلاح نقشه های سه بعدی کهکشان راه شیری دارد.
در یک پروژه اکتشافی نجوم رادیویی از تداخل سنج پایه (VLBI) از طرحی به نام تداخل سنجی داده برای پراکنده کردن داده های تلسکوپ رادیویی پراکنده در مجمع الجزایر ژاپن برای دستیابی به وضوح و وضوح یکسان تلسکوپ با قطر 2300 کیلومتر این پروژه آرایه ای برای کشف ساختار سه بعدی کهکشان راه شیری بر اساس منابع maser کهکشان نجومی با دقت بالا است.
ستاره شناسان بر اساس لیست نجومی اکتشافات نجومی رادیویی بر اساس تداخل بسیار طولانی پایه و مشاهدات اخیر ، که در سال جاری منتشر شده است ، یک نقشه موقعیت و سرعت ایجاد کرده اند. آنها با کمک این نقشه مرکز کهکشان را محاسبه و تعیین کردند.
محققان با تعیین محل و سرعت حدود 99 نقطه خاص در کهکشان ، به این نتیجه رسیدند که سیاهچاله عظیم قوس در مرکز کهکشان راه شیری 25800 سال نوری از زمین فاصله دارد که حدود 2000 سال نوری از ما فاصله دارد. این نزدیکتر از آن است که دانشمندان قبلاً تخمین زده بودند. در سال 1985 اتحادیه نجوم بین المللی فاصله منظومه شمسی تا مرکز کهکشان را 27700 سال نوری تخمین زد. سال گذشته ، ستاره شناسان با محاسبه فاصله 26673 سال نوری ، آن را دوباره محاسبه کردند.
این بدان معنا نیست که زمین به یک قوس نزدیک می شود و در آن فرو می رود ، بلکه این یافته ها فقط نتیجه یک مدل دقیق تر از کهکشان راه شیری بر اساس داده های جدید است.
این مدل همچنین محاسبه می کند که زمین با سرعت بیشتری از آنچه فکر می کردیم در حال حرکت است. مدل قدیمی نشان داد که زمین با سرعت 220 کیلومتر بر ثانیه به دور مرکز کهکشان در حال حرکت است ، اما نتایج مدل جدید نشان می دهد زمین این کار را هفت کیلومتر در ثانیه سریعتر از سرعت تخمین زده شده در قبلی انجام می دهد مدل. در واقع ، این مرکز با سرعت 227 کیلومتر در ثانیه در اطراف مرکز کهکشان در حال حرکت است.
محققان در پروژه اکتشاف رادیو نجوم ، بر اساس تداخل بسیار طولانی پایه ، اکنون امیدوارند که اشیا more بیشتری (به ویژه قوس های تقریباً عظیم) مشاهده کنند.
